Funt brytyjski, a w zasadzie Funt szterling (ang. pound sterling, £), to oficjalna jednostka monetarna w Wielkiej Brytanii.
Symbol Wielkiej Brytanii
Funt historycznie
Brytyjski Funt (GBP) jest najdłużej niezmiennie istniejącą i ciągle obowiązującą walutą w Europie. Choć często przechodził różnego rodzaju reformy, to jednak ciągłość historyczna bezpośrednio nawiązuję do czasów Henryka II, który to wprowadził w 1158 roku tę walutę do obiegu. Oficjalna nazwa Funt szterling związana jest z trójstopniowym podziałem tego pieniądza, który otrzymywał się aż do 1971 roku, kiedy wprowadzono obowiązujący powszechnie na świecie system dziesiętny.
Moc funta
Cena funta utrzymuje się na wysokim poziomie. Obecnie jest to jedna z najsilniejszych walut na świecie, choć jeszcze do lat trzydziestych dwudziestego wieku, była podstawowym środkiem płatniczym w wymianie międzynarodowej. Warto nadmienić że końcówka ubiegłego wieku nie była zbyt pomyślna dla Funta, gdyż błędnie przemyślana polityka brytyjskiego Kanclerza Skarbu (ministra skarbu) związania funta z niemiecka marką oraz systemem ERM, a następnie nieracjonalne podnoszenie stóp procentowych doprowadziło do ataku spekulantów walutowych i upadku waluty i recesji gospodarczej w Wielkiej Brytanii. Na czele ataku na Funta stał Georg Soros, który swoimi negatywnymi poczynaniami doprowadził wiele państw na skraj bankructwa (na przykład Włochy, Malezję a także i Polskę).
Oparcie na złocie
Polityczne uwarunkowania funta
Dzisiejszy Funt nie jest jeszcze walutą, którą był na początku ubiegłego wieku, co powoduje, że oparty jest on na ogólnoświatowym systemie, wrażliwym na wszelkiego rodzaju tąpnięcia rynkowe. Jednak już od kilku lat, szczególnie w środowisku konserwatystów, pojawiają się projekty ponownego związania brytyjskiego pieniądza ze złotem. Jest to jednak dość trudne zadanie, zwłaszcza dla kraju, który ma dość spore zadłużenie, oparte głównie na obligacjach. Usztywnienie kursu funta było by wtedy bardzo niekorzystne dla państwa, a i w wielu przypadkach mogło by być niezgodne z obowiązującym nie tylko na wyspach prawem. Dla konserwatystów, w tym dla aktualnego Kanclerza Skarbu Georga Osborne'a taki krok byłby do wykonania, gdyż rezerwy Królestwa pozwoliły by na uruchomienie specjalnych programów związanych ze spłatą zadłużenia i ewentualną walka z krótkotrwałą recesją. Jednak dla oponentów tego pomysłu, głównie z Partii Pracy, ale także i z części obecnie rządzących konserwatystów, ryzyku ze związaniem waluty ze złotem jest zbyt duże, i mogące w przyszłości przynieść niepowetowane straty, w przypadku gdyby kruszec ten zaczął tracić na swojej wartości. Taka patowa sytuacja powoduje, że przyszłość angielskiej waluty stoi pod dość sporym znakiem zapytania, choć można mieć niemalże sto procent pewności, że nawet w przypadku pewnego kryzysu, Brytyjczycy nie pozbędą się łatwo swojego symbolu niezależności gospodarczej oraz realnego świadka dawnego imperium.
Relacja wobec Euro
Najważniejszym pytaniem dnia dzisiejszego pozostaje stosunek Funta Szterlinga do waluty Euro, z którą to związana jest poprzez obecność Wielkiej Brytanii w strukturach Unii Europejskiej. Obecny konserwatywny rząd brytyjski nie zamierza wchodzić do strefy zarówno do systemu ERM II jak i następnie do strefy Euro i dalej chce korzystać z opłacalnej dla Wielkiej Brytanii klauzuli opt-out wobec traktatu z Maastricht. Niestety kryzys w krajach Eurolandu nie skłania zarówno angielskich polityków jak i całego społeczeństwa do zmiany zdania, co powoduje, że gospodarczo Europa nie musi obawiać się hegemonii jednego centralnego banku, którego istnienie wcale nie jest idealnym rozwiązaniem na obecnym poziomie integracji.